Dysfukcje seksulane są coraz częściej spotykane podczas wizyt w gabinecie. Są to dosyć wstydliwe dolegliwości, o których nie mówi się zbyt często - są tematem tabu. My dziś przełemiemy te stereotymy i opowiemy Wam czym jest dyspareunia, wulwodynia czy pochwica - co oznaczają te pojęcia, jakie są przyczyny, rodzaje, objawy, jak można leczyć, jakie gadźety swietnie się sprawdzą przy tych dysfukcjacji? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższego artykułu.
CO TO JEST:
Dyspareunia to dysfunkcja seksualna, dla której charakterystyczny jest ból odczuwany u wejścia do pochwy podczas stosunku seksualnego, przez cały czas trwania stosunku lub tylko podczas głębokiej penetracji. Ssymptomy mogą pojawiać się również przed i po stosunku. Dyspareunia dotyczy nawet 20-50 % kobiet. Szwedzkie badania dowodzą, że dyspareunia występuje u 13% kobiet aktywnych seksualnie, co ciekawe, dwukrotnie częściej u młodych kobiet w przedziale wiekowym 20-29 lat, niż u kobiet w wieku dojrzałym 50-60 lat. Wyróżniamy dyspareunie poporodową, która dotyczy 41% w pierwszych trzech i 22% kobiet w pierwszych sześciu miesiącach po porodzie siłami natury i nawet 17% po roku od porodu. W dzisiejszym artykule przeczytacie o rodzajach dyspareuni,jej przyczynach, objawach, jak można ją lezcyć oraz jak fizjoterapia uroginekologiczna sobie z tym radzi.
RODZAJE DYSPAREUNI:
OGRANICZONĄ – najczęściej związana jest z patologiczną anatomią narządów płciowych,
NIEOGRANICZONĄ – o podłożu psychogennym; bardzo często jest następstwem molestowania seksualnego lub gwałtu,
WYBIÓRCZĄ – ma miejsca jedynie w przypadku kontaktów seksualnych z konkretnym partnerem,
UOGÓLNIONĄ – ból pojawia się podczas każdego zbliżenia płciowego.
JAKIE SĄ PRZYCZYNY:
- SOMATYCZNE:
endometrioza,
hemoroidy,
menopauza,
powikłania po zabiegach operacyjnych w obrębie układu rozrodczego – także związane np. w porodem przez cesarskie cięcie,
suchość pochwy,
infekcje intymne lub choroby przenoszone drogą płciową,
zaburzenia hormonalne – np. spadek estrogenów, co może skutkować powodującą ból suchością pochwy,
zapalenie szyjki macicy – oprócz bólu podczas stosunku jego objawem może być śluzowo-ropna wydzielina i krwawienia między miesiączkami,
choroby układu moczowego,
skutki uboczne radioterapii,
nieprawidłowości w budowie anatomicznej, np. agenezja pochwy,
skurcz mięśni ścian macicy, który może rozszerzać się także na okoliczne obszary.
torbiele jajników– kłopoty mogą sprawiać zarówno pojedyncze, jak i liczne torbiele, związane z zespołem policystycznych jajników,
mięśniaki macicy – to łagodne guzy, z którymi mogą wiązać się nieprzyjemne objawy, takie jak właśnie ból brzucha podczas stosunku lub po jego zakończeniu,
zbyt szybkie rozpoczęcie współżycia po porodzie lub zabiegu ginekologicznym – w tych przypadkach wymagany jest czas na regenerację.
- PSYCHOLOGICZNE:
depresja,
zaburzenia nastroju.
zaburzenia lękowe – może rozwinąć się też wtórny lęk przed współżyciem (jeśli jest bolesne, to zakładam, że kolejne zbliżenie też takie będę, w związku z czym nieraz pojawia się lęk nawet na samą myśl o seksie),
inne, współistniejące zaburzenia seksualne, np. pochwica,
nadmierny stres,
niska samoocena, kompleksy związane z ciałem,
negatywne przekonania na temat seksu i intymności (np. przekonanie, że nie wolno czerpać radości z bliskości fizycznej),
złe doświadczenia związane z kontaktami seksualnymi (np. bardzo bolesna inicjacja seksualna),
doświadczenia nadużyć seksualnych.
JAKIE SĄ OBJAWY DYSPAREUNI:
Ból związany z dyspareunią może mieć różny charakter (piekący, palący) i pojawiać się w momencie penetracji pochwowej lub podczas silniejszych ruchów penisa. Niekiedy związany jest ze współżyciem jedynie z określonym partnerem. Może on się nasilać na skutek przyjmowania określonych pozycji. Dolegliwościom bólowym najczęściej nie towarzyszą inne symptomy fizyczne, w tym np. krwawienie.
JAK WYGLĄDA LECZENIE:
Pierwszy krokiem jest wykluczenie innych chorób, w tym celu najlepiej udać się do ginekologa, który przeprowadzi właściwą diagnostykę. Jeśli przyczyny są somatyczne, to na nich trzeba się skupić. Tak więc, jeśli kobieta ma infekcję, trzeba zastosować odpowiednie leki, jeśli jest problem z hormonami, należy przywrócić równowagę w tym zakresie. Jeśli przyczyna ma pochodzenie psychologiczne warto skontaktować się z psychologiem. W przypadku zaburzeń somatycznych warto udać się do fizjoterapeutki proginekologicznej, która dobierze indywidualnie techniki, nauczy relaksować mięśnie dna miednicy.
JAK FIZJOTERAPIA MOŻE POMÓC👩🏼⚕️ ?
wzmocnienie osłabionych mięśni,
rozluźnienie mięśni nadmiernie napiętych,
techniki manualne: terapię punktów spustowych, terapię mięśniowo-powięziową, terapię manualną, masaż,
ćwiczenia oddechowe skoordynowane z pracą mięśni dna miednicy,
naukę lokalizowania napięć i świadomego ich rozluźniania,
naukę prawidłowej postawy ciała i wzorca chodu.
CO TO JEST:
Wulwodynia jest to ciągłe lub nawracające uczucie pieczenia, kłucia, napięcia, szczypania, nadwrażliwości na dotyk, bólu w obrębie sromu, krocza, odbytu, cewki moczowej, łechtaczki. Może pojawiać się podczas współżycia, badania ginekologicznego, próby aplikacji tamponu, jazdy na rowerze czy ubrania obcisłych spodni. Dolegliwości trwają ponad minimum trzy miesiące i nie ma zdiagnozowanej miejscowej przyczyny (zapalenia, zakażenie, uszkodzenia nerwu). Problem ten dotyka aż do 16 % kobiet nas całym świecie, głównie młodych, aktywnych seksualnie.
JAKIE SĄ PRZYCZYNY WULWODYNI:
infekcja HSV (wirus opryszczki pospolitej),
obecność chorób uszkadzających nerwy obwodowe (np. cukrzyca, półpasiec, stwardnienie rozsiane),
dysfunkcje mięśniowo-powięziowe miednicy,
wrażliwe usposobienie, nadmierne przejmowanie się różnymi sprawami,
nadmierny stres w życiu codziennym,
wzrost stężenia histaminy, serotoniny, bradykininy i czynników wzrostu w organizmie.
OBJAWY
W przypadku wulwodynii pacjentki zgłaszają uczucie palenia i pieczenia sromu, skarżą się również na kłucie i swędzenie okolic intymnych. Nie występują żadne zmiany skórne ani śluzówkowe. Ból może pojawiać się tylko w określonych sytuacjach, np. przy wysiłku fizycznym czy po stosunku, może być stały, niezwiązany z żadnymi czynnikami zewnętrznymi. Jego nasilenie może być zmienne. Bólowi może towarzyszyć podrażnienie, zaczerwienienie lub nawet lekka opuchlizna miejsc intymnych. Dosyć często kobiety zgłaszają zwiększoną ilośc nieprawidłowej wydzieliny z pochwy (upławy) o jasnym zabarwieniu i braku zapachu.
LECZENIE
Na leczenie wulwodynii składają się: farmakologia, psychoterapia oraz fizjoterapia. W ramach farmakoterapii stosuje się kilka grup leków w zależności od lokalizacji i nasilenia objawów. Są to: środki stosowane miejscowo (lidokaina, bupiwakaina, kremy z estradiolem), leki przeciwdepresyjne (amitryptylina, desypramina, wenlafaksyna, inne) oraz leki przeciwdrgawkowe (gabapentyna, karbamazepina, pregabalina). Leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe stosuje się typowo w wielu przewlekłych stanach bólowych, stąd ich skuteczność również w leczeniu wulwodynii. Zalecane dawkowanie jest znacznie mniejsze niż w przypadku leczenia depresji. Należy podkreślić, że efekt zmniejszenia bólu można zaobserwować dopiero po ok. 4 tygodniach stosowania ww. leków. Psychoterapia polega głównie na terapii behawioralno-poznawczej ze względu na jej wysoką skuteczność w leczeniu przewlekłego bólu i dysfunkcji seksualnych, które często towarzyszą wulwodynii.
JAK FIZJOTERAPIA MOŻE POMÓC👩🏼⚕️?
W przebiegu wulwodynii obserwuje się szereg zaburzeń w funkcjonowaniu systemu mięśniowo-powięziowego obszaru dna miednicy, tj. nieprawidłowe ustawienie miednicy, niewydolność mięśni (zbyt duże/zbyt niskie/nierównomierne ich napięcie), bolesność brzuśców i/lub przyczepów mięśniowych, zaburzenia przesuwalności powięzi.
terapia manualna mięśninowo-powięziowej w zakresie tkanek miednicy,
biofeedback + elektrostymulację,
ćwiczenia oddechowe, rozciągające relaksacyjne,
terapia per vaginam (jeśli odczucia bólowe pacjentki na to pozwalają),
terapia punktów spustowych,
masaż,
instruktarz jak samodzielnie rozluźniać pospinane struktury.
Warto podkreślić, że głównym celem leczenia, poza redukcją bólu, jest przywrócenia poczucia kontroli nad swoim ciałem, poprawa komfortu w codziennym funkcjonowaniu i życiu intymnym. Dodatkowo przy wulwodyni świetnie sprawdzą się wibratory punktowe SENZI.
CO TO JEST
Pochwica jest to odruchowy, mimowolny skurcz mięśni zamykających wejście do pochwy uniemożliwiający stosunek. W Polsce pochwica może dotyczyć ok. 3-17 % populacji kobiet. Dotyka ono głównie młode kobiety, w początkowym rozwoju ich seksualności, które bagatelizują problem i w sposób świadomy rezygnują ze współżycia. W skrajnych przypadkach pochwica uniemożliwia nawet badanie wziernikiem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku kobiet, które chcą zajść w ciążę. Jakie są jej przyczyny, jakie są rodzaje oraz jak fizjoterapia może pomóc przy tym schorzeniu - tego wszystkiego dowiecie się z dzisiejszego artykułu.
RODZAJE POCHWICY:
POCHWICA PIERWOTNA: występuje od początku, od pierwszego stosunku seksualnego. Kobieta właściwie nie doświadczyła seksu, który nie przynosiłby penetracji bez odczuwania dolegliwości bólowych. Pierwotny rodzaj pochwicy jest problemem szczególnie nastolatek i młodych kobiet oraz tych, które żyją na co dzień w stesie, mają złe doświadczenia związane z seksem (molestowanie, gwałt, świadek napaści seksualnej) lub zostały wychowane w przeświadczeniu, że seksualność to coś złego. Dolegliwość dotyczy również pacjentek cierpiących na grzybicze infekcje dróg moczowych, czasem jednak ma charakter idiopatyczny.
POCHWICA WTÓRNA: występuje u kobiet, które wcześniej były w stanie odbyć normalny stosunek seksualny bez odczuwania jakichkolwiek dolegliwości, występują zaburzenia na tym tle. Powodem może być uraz, infekcja grzybicza lub problemy psychologiczne.
JAKIE SĄ PRZYCZYNY POCHWICY:
BIOLOGICZNE: infekcje intymne, owrzodzenia, nadżerki, zmiany poporodowe, bóle w miednicy mniejszej, ciasna, gruba błona dziewicza, suchość pochwy, endometrioza, nieprawidłowe położenie macicy.
PSYCHICZNE: lęk przed bólem, lęk przed ciążą, stres, niedojrzała lub histeryczna osobowość, anoreksja, zaburzone relacje partnerskie, nieśmiałość partnera, urazowe doświadczenia seksualne (gwałt, molestowanie, napaść seksualna, bolesny pierwszy stosunek płciowy), rygoryzm religijny, wychowanie w rodzinie rygorystycznej, zaburzenia seksualne partnera.
JAKIE SĄ OBJAWY POCHWICY:
Charakterystycznym objawem pochwicy jest skurcz mięśni pochwy, który pojawia się niezależnie od woli kobiety i uniemożliwia współżycie seksualne. Zdarza się, że pojawia się dopiero po wprowadzeniu członka do środka. Kolejnym objawem jest ból w czasie próby penetracji i ból w czasie stosunku, który utrudnia czerpanie satysfakcji z seksu. W efekcie pojawia się niechęć do współżycia i strach przed seksem. Jeśli przyczyną są zmiany hormonalne - śluzówka pochwy będzie bardzo sucha z widocznymi otarciami. Należy nadmienić, że suchość pochwy to częsty problem kobiet przyjmujący doustne środki antykoncepcyjne. Wówczas problem bólu podczas stosunku eliminuje się za pomocą globulek dopochwowych lub maści. Kolejnym objawem wskazującym na występowanie pochwicy jest nadmierne napięcie oraz nadwrażliwość wędzidełka tylnego pochwy.
JAK FIZJOTERAPIA MOŻE POMÓC👩🏼⚕️?
Leczenie pochwicy rozpoczynamy od wizyty u ginekologa, który postawi prawidłową diagnozę. Kolejnym kokiem jest wizyta u fizjoterapeutki uroginekologicznej, która podczas wizyty zastosuje następujące techniki:
terapia manualna: terapia punktów spustowych, masaż tkanek głębokich, terapia na powięzi.
masaż rozluźniający,
terapia per vaginum, per rectum
elektrostymulacja,
EMG biofeedback,
rozszerzacze pochwy (dilatory).
W przypadku pochwicy pierwotnej leczenie dodatkowo powinno opierać się o psychoterapię. W przypadku pochwicy wtórnej leczenie jest trochę łatwiejsze, ponieważ dzięki pozytywnym doświadczeniom z udaną penetracją pochwy w przeszłości łatwiej jest pacjentkom przezwyciężyć problem. Warto wspomnieć, że nie leczenie pochwicy to ogromny błąd, ponieważ ta dolegliwość jest uleczalna.
DILATORY CZYLI ROZSZERZACZE POCHWY
Zacznijmy od tego, że dilatory powinny być dobrane przez specjalistę odpowiednio do stanu Twojego zdrowia. Są to gładkie przyrządy podobne kształtem do tamponu, wykonane zazwyczaj z plastiku lub silikonu medycznego. Dilatory dostępne są w różnych długościach i grubościach, co pozwala dopasować je do każdego typu budowy oraz etapu terapii. Zadaniem rozszerzaczy pochwy jest poprawa kształtu, elastyczności i giętkości tkanek pochwy, co wpływa na zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie bólu podczas stosunku, włożenia tamponu, czy badania ginekologicznego. Dodatkowo rozszerzacze pomagają wzmocnić mięśnie dna miednicy, zmniejszając z czasem wrażliwość pochwy i pozwolić sieczy się udanym życiem seksualnym.
JAK UŻYWAĆ DILATORÓW:
- przyjmij wygodną pozycję, najlepiej leżenie na plecach z nogami ugiętymi w stawach kolanowych,
- włącz przyjemną muzykę, przygaś światło - musisz czuć się komfortowo,
- jeśli potrzebujesz użyj lubrykanta na bazie wody,
- rozpocznij od delikatnego wprowadzenia rozszerzacza, używając najmniejszego rozmiaru, z którym nie odczuwasz zbytniego dyskomfortu lub bólu,
- taka sesja powinna trwać od 20 do 30 minut i wykonywana 1-2 razy dziennie.
Zadaniem dilatorów jest rozszerzenie pochwy, dlatego jeśli jesteś w stanie zmieniaj na rozmiar większy aż do momentu uzyskania satysfakcjonującego efektu.
PODSUMOWANIE:
Jak mogliście się dowiedzieć przy dyspareunii, wulwodyni oraz pochwicy bardzo ważne jest szybkie wdrożenie leczenia. Są to dysfukcje seksualne, które da się wyleczyć! Dodatkowe gadżety wspomogą pracę manualną w gabinecie fizjoterapeutki uroginekologicznej. Przy wulwodyni świetnie sprawdzą się wibratory punktowe, przy pochwicy delatory (czyli poszerzacze pochwy). Jeśli któryś z powyższych problemów Was dotyczy koniecznie udajcie się do fizjologiczne.
Ps. Jeśli chcielibyście zakupić wibrator punktowy lub zestaw dilatorów, to specjalnie dla Was mamy przygotowaną zniżkę - 20 % na wszystkie nieprzecenione produkty: KOD: KASIADZWIGALA https://www.easytoys.pl
Pozdrawiamy
Gabinet Kasia Dźwigała - Masaż i Fizjoterapia
